Bilindiği gibi denkleştirme uygulaması, tarafların anlaşması ile haftalık normal çalışma süresinin, çalışılan günlere, 11 saati aşmamak kaydıyla farklı şekilde dağıtılabilmesidir.
Haftada 6 gün çalışma yapılan bir işyerinde denkleştirme uygulaması ile haftada 66 (11×6) saat çalışma yaptırılabilir. Bu durumda; işyerinde, günlük 11 saatlik yasal çalışma süresi aşılmayacak şekilde, ilk dört hafta için, yoğunlaştırılmış iş haftası biçiminde 66’şar saat, izleyen dört hafta içinse 24’er saat çalışma yapmak mümkün. Böylece 66 saat çalışma yapılan haftalarda işçi fazla çalışma yapmış sayılmaz.
Ancak iki aylık süre içinde işçinin haftalık ortalama çalışma süresi 45 saati aşamaz. Bu süre turizm sektörü için dört aydır. Denkleştirme süresi toplu iş sözleşmeleri ile dört aya kadar (turizm sektöründe 6 aya kadar) artırılabilir.
Denkleştirme uygulaması için işçinin onayı gereklidir. İşveren tek taraflı karar alarak denkleştirme çalışması yapamaz.
İş Kanununa İlişkin Çalışma Süreleri Yönetmeliği’ne göre, söz konusu anlaşmanın yazılı bir anlaşma ile yapılması gereklidir.
Denkleştirmede haftalık çalışma süresi eşit olmayan şekilde günlere bölünebilir ve günlük çalışma süresi 11 saati aşamaz.
Haftalık ortalama çalışma süresinin 45 saati aşmayacak şekilde dağıtılması iki ayı (turizm sektöründe dört ayı) aşamaz. Ancak denkleştirme süresi toplu iş sözleşmeleri ile dört aya kadar (turizm sektöründe 6 aya kadar) artırılabilir. Buradaki süreler yoğunlaştırılmış iş haftasının uygulanmaya başlandığı haftanın ilk gününden başlar.
Denkleştirme, tüm işyerinde uygulanabileceği gibi bazı bölümlerde ya da bir grup işçiye/tek bir işçiye uygulanabilir.
Yargıtay içtihatlarına göre günlük çalışma süresinin 11 saati aşamayacağı Kanunda emredici şekilde düzenlendiğine göre, bu süreyi aşan çalışmaların denkleştirmeye tabi tutulamayacağı, zamlı ücret ödemesi veya serbest zaman kullanımının söz konusu olacağı kabul edilmelidir.
